زبان انگلیسی هم مانند بقیه زبان ها لهجه های متفاوتی دارد. لهجه هایی مثل بریتانیایی، آمریکایی، استرالیایی، کانادایی، هندی، آفریقایی، اسکاتلندی، ایرلندی و … هر یک شباهت ها ها و تفاوت های خود را دارند. در بین اینها دو لهجه بریتانیایی و آمریکایی رایج تر هستند و برای یادگیری زبان انگلیسی بیشتر از این دو لهجه استفاده میشود. گرچه ساختار این لهجه ها تفاوت هایی با هم دارند اما این تفاوت ها آنقدر نیست که افرادی با لهجه های متفاوت حرفهای هم را متوجه نشوند
تفاوت دولهجه بریتانیایی و آمریکایی
بیشتر تفاوت در نحوه ادا کردن آواهای صدادار است. در لهجه بریتانیایی آواهای صدادار نزدیک به ” آ ” تا حدی به سمت ” ُ ” (ضمه) تمایل پیدا می کنند، همچنین آواهای صدادار در لهجه بریتانیایی بیشتر کشیده می شوند و معمولا صدای بلند دارند. این ساختار البته عمومی نیست و استثناهایی هم دارد. در بین آواهای بی صدا بیشترین تفاوت در نحوه ادا کردن حرف ” r ” است. این حرف در لهجه بریتانیایی بسیار رقیق تلفظ می شود (گاهی اصلا تلفظ نمی شود). در حالی که در لهجه آمریکایی ” r ” کاملا عادی تلفظ می شود.
کدام لهجه بهتر است؟
این تا حد زیادی به کاربری شما از زبان وابسته است. اگر میخواهید از انگلیسی داخل ایران استفاده کنید مثلا به تماشای فیلم، گوش دادن به موسیقی یا دیدن فیلم های آموزشی علاقمندید بهتر است لهجه آمریکایی را یاد بگیرید. بیشتر تولیدات فرهنگی و علمی جهان به این لهجه تولید می شوند. اگر می خواهید مهاجرت کنید با توجه به کشور مقصد میتوانید لهجه خود را انتخاب کنید. توجه داشته باشید که لهجه مردم اقیانوسیه (استرالیا و نیوزیلند) به بریتانیایی نزدیک تر است.اگر به دنبال دادن آزمون های زبان خارجی هستید باید بدانید که بخش صوتی آزمون IELTS با لهجه بریتانیایی و بخش صوتی آزمون TOEFL با لهجه آمریکایی ارائه می شود.
درباره این سایت